[email protected]
Türkü;
Türkiye'nin sözlü geleneğinde, bir ezgi ile söylenen halk şiirlerinin her çeşidine verilen isimdir.
Türk adının sonuna, ilgi eki "î" ekinin getirilmesi ile ortaya çıkmıştır.
"Türkî", Türk'le ilgili, Türk'e özgü anlamında kullanılır.
Türküler hayatın kendisidir.
Bir ayna vazifesi görür.
İnsan hayatı da tekrar tekrar dinlemek istediğimiz bir türküye benzer.
Bu türkülerin her nağmesi hayatımızın bir parçasını sakladığımız ürünlerdir.
Kimi zaman bir anne sütü sıcaklığında olup çocuğun ses ve göz dağarcığına ninni olup akar.
Kimi zaman ayrılığın, son dediğimiz ölümün acısıyla yoğurularak katılaşmış ve ağıtlaşmıştır.
Kadere boyun eğmenin sessizliğini yaşatırken bazı zamanlarda da haksızlığa, saygısızlığa başkaldırının güçlü sesi olmuştur.
Düğünlerde halay, savaşlarda mehter olmuştur.
Shakespeare türküler için "Bir milletin türkülerini yapanlar, kanunlarını yapanlardan daha güçlüdür" der.
Türküler "insan olmak" haricinde hiçbir ortak nokta aramaz.
Bu yüzden en önemli değerlerini ortaya koyar.
Sazımı asın duvara
Yalnız kalsın bahtı kara
Vasiyetim tüm dostlara
Türkülerle gömün beni diyecek kadar çok sevilir.
Sevilirken bile türkü olur milletin bağrına.
Türkler ne mi öğretir?
İnsana kırmamayı öğretir...